Bali (3)

Zondag 28-9. Vandaag een stranddag, we huren ligstoelen met parasol aan de vloedlijn voor een voor hier astronomisch bedrag, maar dat hebben we er graag voor over. Ondanks de hoge factor zonnebrand, een ondergrond van 3 maanden varen, en de bescherming van de parasol zijn we aan het eind van de middag behoorlijk rood verkleurd. In de supermarkt hebben we al after sun gescoord, dat komt nu goed van pas.

Op het strand kom je ogen tekort, het is een gezellige boel. Regelmatig komen verkopers voorbij, die je van alles willen verkopen. Ieder heeft haar of zijn specialiteit, massages, horloges, hoeden en petten, sarongs, zonnebrillen, vliegers, mooi bewerkte kokosnoten, en je kunt zelfs tattoos laten zetten. Niet alleen voor de toeristen, maar ook voor de verkopers is het een spel om een zo goed mogelijke prijs te krijgen. Afdingen lijkt een nationale sport hier. Gelukkig zijn de verkopers niet van het aanhoudende soort, als je duidelijk aangeeft niet geïnteresseerd te zijn, lopen ze door. Een speciale band krijgen we met Eddy, de horlogeverkoper. Hij spreekt een paar woorden Nederlands, en doet met de Fox groep goede zaken.

's Avonds gaan we in het dorp uit eten bij een Australisch restaurant, voor de deur ligt een levensgrote krokodil. De lambchops en de steak van de gril gaan er goed in, maar een gesprek voeren is door de herrie nauwelijks mogelijk. Bij ons in het hotel zitten ook veel Australiërs, kennelijk is het daar nu vakantietijd. Wij zijn er niet blij mee, wat een onbehouwen volk is dat. Het lijken wel Russen. Zuipen de hele dag, de flesjes Bintang Bier waren op tijdens het avondeten in ons hotel (!), bij het ontbijtbuffet ruimen ze het met allen compleet leeg en laten dan torenhoog geladen borden staan. In het zwembad herken je ze aan de grote tattoos en hun taalgebruik. De lust om ooit naar Australië te gaan word je hier wel ontnomen.

Maandag 29-9. Vandaag jarig ! We boeken de shuttlebus van het hotel naar het nabijgelegen plaatsje Kuta, op het strand zie je het in de verte liggen. Over de weg lijkt het een stuk langer.

In dit dorp vindt in 2002 een moslim extremistische aanslag plaats waarbij meer dan 200 mensen omkomen. Een zelfmoordenaar blaast zichzelf op in een nachtclub, na de eerste explosie ontploft verder in de straat een busje vol explosieven, waardoor een krater van 8 meter doorsnee ontstaat. De daders zijn later gepakt en ter dood veroordeeld. Er is een monument voor  de slachtoffers (waaronder 4 Nederlanders) opgericht, maar dat kunnen we niet zo snel vinden.
Op 1 oktober 2005 wordt Bali opnieuw opgeschrikt door een reeks bomaanslagen. De aanslagen worden gepleegd in Jimbaran en (weer) Kuta. De eerste twee explosies vinden plaats om 18:50, bij een eetgelegenheid in Jimbara, een derde explosie om 19:00 op het stadsplein van Kuta. De aanslagen gebeuren twee dagen voor de start van de Islamitische heilige vastenmaand Ramadan, en elf dagen voor de derde verjaardag van de bomaanslagen in 2002.  Er vallen in totaal 23 doden, drie daders inbegrepen, en 129 gewonden. De terreurgroepering Jemaah Islamiyah wordt verantwoordelijk gehouden.
Sinds die tijd is het gelukkig rustig gebleven op Bali. Er is veel sociale controle, want alle inwoners zijn destijds zwaar getroffen door het het wegblijven van toeristen. We merken nu gelukkig niets meer van een gespannen sfeer of een gevoel van onveiligheid.

In Kuta  breek je bijna je nek over de tempels en offerplaatsen, sommige zijn echt mooi. Aan de grote dichtheid aan restaurants en winkels kun je.zien dat Kuta volledig op toeristen is ingesteld. Irene doet inkopen, dat vergt hier moeizaam onderhandelen. Het is hier niet prettig winkelen, je wordt aan alle kanten bijna de winkels ingetrokken. De shuttlebus die ons terug kan brengen naar het hotel, komt pas om 3 uur. Wij hebben geen zin om zo lang te wachten, slaan in een supermarkt extra water in en maken in anderhalf uur de terugtocht te voet over het strand.

Er staat een behoorlijke branding, vooral bij Kuta, waar de  oceaandeining op het steile strand slaat. Er wordt volop gesurft. Onderweg passeren we het plaatsje Legian, dat vlakbij Seminyak ligt. Vanaf  Kuta naar Seminyak worden de hotels steeds mooier en exclusiever. Flink bezweet komen we aan bij ons hotel, genieten van onze favoriete mango smoothie in de strandbar, en vinden dan verkoeling in het zwembad. Later verkassen we naar ligstoelen op het hotelterras aan zee, dit is echt genieten.

Bij binnenkomst in onze hotelkamer aan het eind van de dag wacht een leuke verrassing : er staat een hartvormige taart met een persoonlijke gelukwens erop en een felicitatiekaartje van het hotelmanagement. Leuk gebaar! Bij een kop koffie laten we ons de taart lekker smaken, de helft gaat de koelkast in voor morgen. Ook vanuit Nederland, waar het 6 uur vroeger is, krijgen we per  mail, sms en facebook felicitaties. Afstanden bestaan niet meer in dit digitale tijdperk, met Mariska skypen we zelfs.

Dinsdag 30-9. Vandaag vertrekken de Fox gasten die niet hebben bijgeboekt, wij huren een strandstoel met parasol. Het ergste rood is weggetrokken, dus met een hoge factor zonnebrand moet een stranddagje wel weer kunnen. We hebben de balie bedankt voor de leuke verjaardagsattentie, en boeken onze kamer voor de vertrekdag donderdag bij voor vertrek om 18:00. Het kost wel een derde van de kamerprijs van 150 dollar per dag, maar dat hebben we wel over voor de luxe van op je gemak nog kunnen douchen, omkleden en de koffer definitief inpakken vlak voor vertrek. We hebben Fox geadviseerd dit standaard in het pakket op te nemen, zij kunnen waarschijnlijk een betere prijs bedingen.

Aan het eind van de dag, als de zon in zee zinkt nemen we hartelijk afscheid van de eerste vertrekkers uit onze groep. We realiseren ons, dat het einde van deze heerlijke vakantie ook voor ons in zicht begint te komen, we gaan nog even genieten ! We hebben met iedereen e-mailadressen uitgewisseld, we houden contact en zullen foto's doorsturen.
Als we op het terras aan zee nog even nagenieten, vragen we ons af wat de lichtjes in zee zijn. Java ligt op een te grote afstand om de kust te kunnen zien. De serveerster helpt ons : het is de lokale vissersvloot die 's nachts met felle lampen aan het vissen is.