Arcos de la Frontera

donderdag 10 mei 2018.

Vandaag pakken we de koffers in en vertrekken we rond 10 uur met de bus naar het binnenland, richting Sevilla, een afstand van 180 km. Net als gisteren is het aanvankelijk bewolkt, maar we rekenen erop dat de zon krachtig genoeg is om in de loop van de dag door de bewolking heen te breken. En dat komt uit.

Onderweg maken we een geplande tussenstop voor een bezoek aan de plaats Arcos de la Frontera, volgens de toeristeninformatie 'één van de mooiste en grootste 'pueblos blancos' van Andalusië. Het dorp ligt op een 150m hoge rots aan de Guadelete rivier. Deze unieke ligging zorgt voor een adembenemend uitzicht op de omgeving.' 
Die beschrijving klopt wel, we zien Arcos al van veraf in de hoogte liggen blinken.

Arcos is een heel oud plaatsje met smalle en steile straatjes. Na een rit met de bus is er altijd eerst tijd voor koffie en een plaspauze (prioriteit naar keuze). De gids regelt intussen een toeristentreintje om het gezelschap, waarin niet iedereen goed ter been is, naar het hoogste punt te brengen. Steunend, stinkend, schokkend komt het treintje boven. We genieten van het uitzicht en de fraaie oude gebouwen. Jammer is dat het oude Moorse kasteel tegenwoordig in particuliere handen is, en niet meer bezocht kan worden. We kopen koekjes bij een nonnenklooster, met de verkoop van koek en gebak voorzien de nonnen in hun onderhoud. Even verder bezoeken we een uitgebreide kerststal, die het hele jaar bezocht kan worden.

En dan is het al weer lunchtijd, we krijgen vrijaf en zoeken met een aantal reisgenoten een leuke authentieke tent op. Met onze inmiddels op gebied van eten en drinken uitgebreide Spaanse talenkennis, zoeken we iets lekkers uit.
De afdaling naar de parkeerplaats van de bus gaat met het extra ingenomen gewicht van een leien dakje. Al blijft het levensgevaarlijk als auto's door de smalle straatjes omhoog komen razen, je moet snel opzij springen en dan nog scheren ze rakelings langs je.

Dan in de bus en richting Sevilla ! We gaan eerst inchecken in ons hotel, dat buiten de stad ligt. We blijven hier twee nachten. Vanavond gaan we met z'n allen in Sevilla uit eten, de gids heeft een riant diner besteld. We laten ons verrassen !
Voor morgen staat een uitgebreid bezoek aan al het moois dat Sevilla te bieden heeft, op het programma.

's Avonds worden we om 18:30 door de bus opgepikt. We maken een mini city tour, die eindigt bij het halvemaanvormige Plaza de España, een van de bekendste pleinen van Sevilla. Ter ere van de Ibero-Amerikaanse tentoonstelling van 1929 werden er diverse gebouwen opgetrokken in het Maria-Luisapark. Nu zouden we het eerder een megalomane bebouwing noemen. Meerdere landen hebben daar ook paviljoens voor neergezet, waarvan een aantal nu nog door die landen als ambassade wordt gebruikt.

We lopen langs het peperdure hotel Alfonso XIII, waar Willem Alexander en Máxima in 1999 voor het eerst hebben geslapen nadat ze elkaar op een feestje hebben ontmoet. Naar verluid zou prins Bernard dat gearrangeerd en betaald hebben. Er staan nu hordes meiden en cameraploegen om een glimp op te vangen van bekende filmsterren die er verblijven. Achter de grote kathedraal bevindt zich het restaurant dat onze gids heeft afgehuurd.
Na een heerlijk maal slepen we ons terug naar de bus, en duiken vermoeid ons bed in.