vrijdag 18 mei 2018
Bij de Tourist information hebben we een aantal wandelingen gekregen, die door de mooie gedeeltes van Mijas voeren. We trekken de wandelschoenen aan, en gaan op pad voor de langste route. Helaas is de kwaliteit van de kaartjes enigszins dubieus, in het begin lopen weliswaar door prachtige straatjes, maar de straatnamen zijn anders dan op de kaart. Nu is Mijas niet zo groot, de richting waarin we lopen klopt wel, en op een gegeven moment zien we zowaar een naam die op de kaart voorkomt, vanaf dat punt kunnen we de route weer oppikken.
We zien veel mensen met een gemeente hesje, en die de talloze hangende bloempotten aan de huizen water geven met een conservenblik op een stok. De gemeente zorgt dat alle bloemen, ook die aan particuliere huizen, water krijgen. Waarschijnlijk een werkgelegehiedsproject, we zien jong en oud, man en vrouw aan het werk. Het stratenplan stamt nog uit de Moorse tijd, de smalle straatjes slingeren in schijnbare willekeur van links naar rechts en omhoog en naar beneden.
We nemen de tijd om alle bezienswaardigheden die we tegenkomen, te bekijken. Het weer werkt geweldig mee, en met behulp van de kaart komen we uiteindelijk weer terug in het dorp, waar we van een welverdiende cortado genieten. In het laatste deel van de tocht konden we in de verte onder andere de
stierenvechtersarena zien liggen, die we in het eerste deel van de wandeling gemist hebben.
Dus gaan we opnieuw op pad om deze fout te herstellen. De arena is al jaren niet meer in gebruik, maar wordt in de originele toestand prima onderhouden. We maken voor de grap een paar foto's met een aanwezige stier.
Daarna slepen we ons vermoeid terug naar het hotel, we hebben bij elkaar Zo'n 4 uur op onze benen gestaan. Na een lekkere lunch komen we tot rust op de ligstoelen bij het zwembad.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten